Στη βραχιονοπλαστική η οποία πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία σε καλά οργανωμένο νοσοκομείο, η περίσσεια των ιστών του βραχίονα αφαιρείται και το δέρμα συρράπτεται. Η τομή ξεκινά από το ύψος της μασχάλης και φτάνει συνήθως στην έσω επιφάνεια του αγκώνα, ώστε να είναι λιγότερο ορατή. Σε κάποιες περιπτώσεις προηγείται λιποαναρρόφηση της περιοχής για την αφαίρεση της περίσσειας του λίπους. Μία παροχέτευση (σωληνάκι) τοποθετείται σε κάθε βραχίονα για την συλλογή περίσσειας αίματος ή ορώδους υγρού. Τοποθετείται πιεστική επίδεση μετά το πέρας του χειρουργείου που βοηθά στη μείωση του οιδήματος.

Άμεσα μετεγχειρητικά υπάρχουν οίδημα και πιθανές εκχυμώσεις στην περιοχή, που υποχωρούν σταδιακά στις επόμενες ημέρες. Συνιστάται η λήψη αντιβιοτικής αγωγής και παυσίπονων. Οι παροχετεύσεις αφαιρούνται σε 1 ημέρα. Επάνοδος σε εργασιακές υποχρεώσεις σε 5-7 ημέρες και στις αθλητικές δραστηριότητες σε 4 εβδομάδες. Συνιστάται η τοποθέτηση ειδικού επιδέσμου που βοηθά στη διατήρηση του σχήματος και μεγιστοποιεί το αισθητικό αποτέλεσμα καθώς μειώνει αισθητά και το μετεγχειρητικό οίδημα.

Σχηματισμός αιματώματος, φλεγμονή, παροδική διαταραχή της αισθητικότητας της περιοχής. Η ουλή θα συνεχίσει να ωριμάζει και να βελτιώνεται μέσα στον επόμενο χρόνο και αν ακολουθηθούν πιστά οι οδηγίες της ιατρού, οι δυσχρωσίες και η πάχυνση της ουλής μπορούν να αποφευχθούν.

Πραγματοποιείται σε καλά οργανωμένο νοσοκομείο. Αρχικά εισάγεται μέσω οπών λίγων χιλιοστών, διάλυμα που περιέχει φυσιολογικό ορό, τοπικό αναισθητικό και αδρεναλίνη. Με τον τρόπο αυτό, μειώνονται η απώλεια αίματος, οι μετεγχειρητικές εκχυμώσεις (μελανιές) ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται τοπική αναισθησία. Στη συνέχεια, στην κλασσική λιποαναρρόφηση χρησιμοποιούνται μεταλλικές κάνουλες (διαφόρων μεγεθών και σχημάτων), οι οποίες εισέρχονται μέσω των προηγούμενων μικροσκοπικών οπών σε συγκεκριμένες θέσεις με σκοπό την αναρρόφηση του λίπους. Οι κάνουλες συνδέονται με ειδική συσκευή αναρρόφησης. Οι οπές συγκλείνονται με ένα ράμμα το οποίο αφαιρείται σε 10 ημέρες.

Άμεσα μετεγχειρητικά υπάρχει οίδημα και εκχυμώσεις στην περιοχή, που σταδιακά υποχωρούν. Το μετεγχειρητικό άλγος αντιμετωπίζεται με παυσίπονα. Ο ασθενής οφείλει να φορά για 3-4 εβδομάδες ειδικό κορσέ ή κάλτσες που βοηθούν στη μείωση του μετεγχειρητικού οιδήματος ενώ διευκολύνουν και την κινητοποίηση του ασθενούς. Επάνοδος σε εργασιακές υποχρεώσεις σε 3-7 ημέρες και στο γυμναστήριο σε 3-4 εβδομάδες.

Φλεγμονή του τραύματος αντιμετωπίσιμη με αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη, αιμάτωμα ή συλλογή ορώδους υγρού τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις απορροφώνται από μόνα τους, προσωρινές υπαισθησίες, φλεβική θρόμβωση (ιδίως σε παχύσαρκους που δεν κινητοποιούνται άμεσα) και καρδιοαναπνευστικές επιπλοκές. Επίσης ασυμμετρίες ή ανωμαλίες στην περιοχή καθώς και ρυτίδιασμα του δέρματος. Η προσεκτική επιλογή των ασθενών, η λεπτομερής και χωρίς υπερβολές εγχειρητική τεχνική και η τήρηση των μετεγχειρητικών οδηγιών συμβάλουν δραστικά στη μείωση των επιπλοκών και είναι προϋποθέσεις για ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Κατά την διάρκεια της κοιλιοπλαστικής και έπειτα από προσεκτικό σχεδιασμό, γίνεται μια τομή που συνήθως κρύβεται μέσα στο εσώρουχο του ασθενούς. Η έκταση της τομής εξαρτάται από το κάθε περιστατικό. Ανασηκώνεται το χαλαρό δέρμα, αποκαλύπτονται οι χαλαρωμένοι κοιλιακοί μύες οι οποίοι συσφίγγονται με την τοποθέτηση ραμμάτων.Στη συνέχεια τεντώνεται και αφαιρείται η περίσσεια του δέρματος. Τοποθετούνται 2 παροχετεύσεις για την συλλογή περίσσειας των υγρών. Το δέρμα που απομένει επανατοποθετείται και συρράπτεται. Ο ομφαλός έχει ήδη απελευθερωθεί από το κοιλιακό τοίχωμα και τοποθετείται στη νέα του θέση.

Απαραίτητη είναι η χρήση ειδικού κορσέ ο οποίος τοποθετείται μετά το χειρουργείο. Οι παροχετεύσεις αφαιρούνται στις επόμενες ημέρες. Επάνοδος σε φυσιολογικές δραστηριότητες σε 2 εβδομάδες. Οι ασθενείς οφείλουν να ακολουθήσουν τις οδηγίες για την περιποίηση της περιοχής, για τις ασκήσεις που πρέπει να κάνουν και να λάβουν αντιβιοτική αγωγή για την πρόληψη μόλυνσης για μια εβδομάδα.

Πραγματοποιείται σε καλά οργανωμένο νοσοκομείο.

Έχει καλά αποτελέσματα σε περιπτώσεις ασθενών με καλή ποιότητα δέρματος που δεν είναι χαλαρό και οι οποίες παρουσιάζουν εντοπισμένη εναπόθεση λίπους. Η αφαίρεση του λίπους από την έξω επιφάνεια των μηρών δημιουργεί την αίσθηση της ανόρθωσης. Στην περίπτωση αυτή, οι ουλές είναι ανεπαίσθητες και το αισθητικό αποτέλεσμα αρκετά ικανοποιητικό. Αν η αύξηση του όγκου είναι ένα επιπλέον ζητούμενο, τότε το λίπος που προηγουμένως είχε αφαιρεθεί μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αύξηση του όγκου των γλουτών (Λιποανακύκλωση). Στην περίπτωση αυτή, επειδή ένα ποσοστό λίπους θα απορροφηθεί, καλό είναι να γίνεται αρχικά μια υπερδιόρθωση. Μία άλλη λύση θα ήταν η τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης.

Εφαρμόζεται σε ασθενείς που έχουν μεγάλη περίσσεια δέρματος το οποίο επιπλέον είναι και χαλαρό. Στην επέμβαση αυτή, οι τομές είναι μεγάλες και τοποθετούνται στο άνω και έξω όριο των γλουτών επιμήκως. Απαραίτητη η τοποθέτηση παροχετεύσεων(μία σε κάθε γλουτό) για την συλλογή της περίσσειας αίματος ή ορώδους υγρού.

Τοποθετούνται σε ασθενείς με καλή ποιότητα δέρματος που επιθυμούν να αυξήσουν τον όγκο και την προβολή των γλουτών. Μπορεί να συνδυαστεί με λιποαναρρόφηση αν κριθεί απαραίτητο. Η τομή για την τοποθέτησή τους γίνεται στο άνω άκρο της μεσογλουτιαίας σχισμής, σε θήκη που δημιουργείται μεταξύ των στιβάδων του Μ. γλουτιαίου μυός, έχει μήκος 4-5 cm και είναι ανεπαίσθητη αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία της επούλωσης. Η σιλικόνη που χρησιμοποιείται είναι διαφορετικής υφής από τη σιλικόνη που τοποθετείται στα ενθέματα στήθους. Στην αφή, οι γλουτοί μετά την τοποθέτηση σιλικόνης δίνουν την αίσθηση ότι είναι πολύ γυμνασμένοι.

Έχει προστεθεί τα τελευταία χρόνια στη φαρέτρα του πλαστικού χειρουργού. Πρόκειται για βραδέως βιοδιασπώμενο υαλουρονικό οξύ το οποίο εγχύεται με σκοπό την αύξηση του μεγέθους και της προβολής των γλουτών.

Σε όλες τις περιπτώσεις θα υπάρχουν οίδημα και εκχυμώσεις τα οποία σταδιακά θα υποχωρούν. Στην περίπτωση της ανόρθωσης γλουτών (Buttock lift) ο ασθενής επιστρέφει στη εργασία του μετά από 12-15 ημέρες αλλά η πλήρης υποχώρηση του οιδήματος είναι πιο χρονοβόρα διαδικασία και ολοκληρώνεται περίπου σε 12 εβδομάδες. Απαραίτητη η χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής και παυσίπονων για τουλάχιστον 7-10 ημέρες. Ο ασθενής είναι υποχρεωμένος να φοράει ένα ειδικό κορσέ για 4 εβδομάδες. Στην περίπτωση της λιπογλυπτικής και των ενθεμάτων, ο πόνος είναι ηπιότερος και η ανάρρωση ταχύτερη. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του περίπου σε μια εβδομάδα και θα μπορεί να καθίσει μετά από 48 ώρες. Ο ειδικός κορσές πρέπει να φορεθεί για 4-6 εβδομάδες. Επιστροφή στο γυμναστήριο σε 6 εβδομάδες, σε όλες τις περιπτώσεις. Επιπλέον στην περίπτωση των ενθεμάτων, το μετεγχειρητικό οίδημα ελαττώνεται σταδιακά και η τελική εικόνα γίνεται αντιληπτή μετά από περίπου 3 μήνες

Όλες οι επεμβάσεις έχουν περιγραφεί στις επιμέρους ενότητες και δεν διαφέρουν στην περίπτωση των βαριατρικών ασθενών. Γίνεται λεπτομερέστερη αναφορά στην κυκλοτερή κοιλιοπλαστική γιατί είναι η συχνότερη επέμβαση που πραγματοποιείται μετά από εκτεταμένη απώλεια βάρους. Σκοπός της επέμβασης αυτής είναι να αντιμετωπιστεί η περίσσεια του δέρματος που κρέμεται και η οποία επεκτείνεται μέχρι πίσω, στην περιοχή της μέσης. Απαραίτητος είναι ο προσεκτικός προεγχειρητικός σχεδιασμός καθώς η τομή θα είναι εκτεταμένη και κυκλοτερής γύρω από τον κορμό.

Άμεσα μετεγχειρητικά υπάρχει οίδημα και εκχυμώσεις στην περιοχή, που σταδιακά υποχωρούν. Το μετεγχειρητικό άλγος αντιμετωπίζεται με παυσίπονα. Ο ασθενής οφείλει να φορά για 3-4 εβδομάδες ειδικό κορσέ ή κάλτσες που βοηθούν στη μείωση του μετεγχειρητικού οιδήματος ενώ διευκολύνουν και την κινητοποίηση του ασθενούς. Επάνοδος σε εργασιακές υποχρεώσεις σε 3-7 ημέρες και στο γυμναστήριο σε 3-4 εβδομάδες.

Η ουλή είναι ένα θέμα που απασχολεί τους ασθενείς καθώς είναι μεγάλη και εκτείνεται μέχρι πίσω. Συνήθως είναι σχεδιασμένη κατά τέτοιο τρόπο που να καλύπτεται από το εσώρουχο. Οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν πως θα χρειαστεί χρόνος να ωριμάσει η ουλή και πως το τελικό αποτέλεσμα θα φανεί σε 9-12 μήνες. Το αιμάτωμα, η φλεγμονή, η συλλογή υγρού, η διαταραχή της επούλωσης της ουλής και η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι σπάνιες επιπλοκές τις οποίες οφείλει να γνωρίζει ο ασθενής.