Άνω βλεφαροπλαστική

Γίνεται σε καλά οργανωμένο ιατρικό χώρο με τοπική αναισθησία. Μετά από προσεκτικό σχεδιασμό, αφαιρείται η περίσσεια του δέρματος στο άνω βλέφαρο και πιθανά λίπος από την εσωτερική πλευρά του βλεφάρου. Η τομή οφείλει να είναι ακριβώς πάνω στην πτυχή που φυσιολογικά κάνει το άνω βλέφαρο ώστε να μην είναι εμφανής.

Κάτω βλεφαροπλαστική

Στην περίπτωση αυτή, αφαιρείται η περίσσεια δέρματος και λίπους από το κάτω βλέφαρο. Η τομή γίνεται λίγα χιλιοστά κάτω από τις βλεφαρίδες και εκτείνεται μέχρι την έξω επιφάνεια του βλεφάρου. Στη συνέχεια αφαιρείται η περίσσεια λίπους και ελάχιστη ποσότητα δέρματος.  Σε νέα άτομα που δεν υπάρχει ιδιαίτερη περίσσεια δέρματος η τομή μπορεί να γίνει από την έσω επιφάνεια του βλεφάρου. Με την τεχνική αυτή δεν υπάρχουν ουλές εξωτερικά και συγχρόνως αφαιρείται ή ανακατανέμεται η περίσσεια λίπους, η οποία είναι υπεύθυνη για την δημιουργία των "σακούλων".

Άμεσα μετεγχειρητικά, εμφανίζονται οίδημα και εκχυμώσεις οι οποίες σταδιακά υποχωρούν. Ήπιο άλγος που αντιμετωπίζεται με απλά παυσίπονα. Τα ράμματα αφαιρούνται σε 6 ημέρες οπότε μπορεί να φορεθεί ακίνδυνα και Make-up. Επάνοδος στις εργασιακές υποχρεώσεις υπολογίζεται μετά από μια εβδομάδα (εξαρτάται φυσικά από το χειρουργείο και τη φύση της εργασίας). Ο ασθενής μπορεί να ξαναρχίσει τις αθλητικές δραστηριότητες του σε 3 εβδομάδες.

Το χειρουργείο γίνεται σε καλά οργανωμένο νοσοκομείο. Η αναισθησία είναι τοπική εκτός αν ο ασθενής είναι μικρό παιδί, οπότε γίνεται με γενική αναισθησία. Η τεχνική που ακολουθείται είναι εξατομικευμένη για κάθε περίπτωση. Στην περίπτωση των πεταχτών αυτιών, γίνεται μια τομή στην πίσω επιφάνεια του αυτιού με σκοπό να αποκαλυφθεί ο χόνδρος (το σκληρό τμήμα του αυτιού) ο οποίος συνήθως προβάλλει προς τα πρόσω και δημιουργεί την πιο πάνω κλινική εικόνα. Ο χόνδρος χαράσσεται ώστε να χαλαρώσει και να μπορέσει να στραφεί προς τα πίσω. Στη συνέχεια καθηλώνεται στη νέα του θέση με μη-απορροφήσιμα ράμματα. Κάποιες φορές είναι απαραίτητη και η αφαίρεση ενός τμήματος χόνδρου για πιο όμορφο και φυσικό αισθητικό αποτέλεσμα. Το χειρουργείο ολοκληρώνεται με την αφαίρεση μικρής ποσότητας δέρματος στην πίσω επιφάνεια του αυτιού και ακολουθεί η συρραφή του με απορροφήσιμα ράμματα, γεγονός που σημαίνει ότι δεν θα χρειαστεί να αφαιρεθούν.

Τοποθετείται ειδική επίδεση με γάζες ώστε κάθε αυτί να παραμείνει στη νέα του θέση. Ο επίδεσμος αφαιρείται την 5η μετεγχειρητική ημέρα, οπότε και ο ασθενής μπορεί να λουστεί και να επανέλθει στις υποχρεώσεις του. Τα παιδιά μπορούν να επιστρέψουν στο σχολείο μετά από μία εβδομάδα με την προϋπόθεση ότι θα είναι πολύ προσεκτικά ώστε να μη τραυματιστούν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Όλοι οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ωτοπλαστική πρέπει να φορούν το βράδυ, για 2-3 εβδομάδες μια ειδική κορδέλα που θα συγκρατεί τα αυτιά στην επιθυμητή θέση και θα τα προστατεύει από τραυματισμούς.

Φλεγμονή του χόνδρου και σχηματισμός αιματώματος αναφέρονται ως επιπλοκές που όμως πρέπει να εντοπιστούν έγκαιρα. Στην πρώτη περίπτωση είναι αναγκαία η λήψη αντιβιοτικών ώστε να αποφευχθεί ο σχηματισμός ουλώδους ιστού (ουλή) και η παραμόρφωση του χόνδρου. Σε περίπτωση αιματώματος, πρέπει να παροχετευτεί άμεσα γιατί μπορεί να δημιουργήσει αισθητικές δυσμορφίες. Η προσεκτική και επιμελής τεχνική και η συμμόρφωση του ασθενούς στις μετεγχειρητικές οδηγίες της ιατρού μπορούν να μειώσουν στο ελάχιστο τις πιθανότητες των επιπλοκών.

Πραγματοποιείται σε καλά οργανωμένο ιατρικό χώρο. Υπάρχουν δυο μέθοδοι:
1. Η ανοιχτή μέθοδος κατά την οποία γίνεται μια τομή στη στυλίδα, δηλαδή στο σημείο που χωρίζει τους ρώθωνες. Με την μέθοδο αυτή, όλα τα ανατομικά στοιχεία της μύτης είναι εκτεθειμένα. Η μέθοδος εφαρμόζεται συχνότερα σε περιπτώσεις που έχουν χειρουργηθεί ξανά και είναι αναγκαίες επιπλέον διορθώσεις ή σε περιστατικά που έχουν υποστεί στο παρελθόν μεγάλους τραυματισμούς.
2. Στην κλειστή μέθοδο οι τομές γίνονται στο εσωτερικό της μύτης.

Ανεξάρτητα της μεθόδου, αφού έχουν ολοκληρωθεί οι τομές, αναδιαμορφώνονται οι χόνδροι και κινητοποιούνται τα ρινικά οστά ώστε να δοθεί το νέο μέγεθος και σχήμα της μύτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν και χόνδρινα μοσχεύματα για τη στήριξη ή την ενίσχυση και τη βελτίωση του σχήματος της μύτης. Ακολουθεί η σύγκλειση του δέρματος. Τοποθετούνται εξωτερικά διαφανείς λεπτές αυτοκόλλητες ταινίες και γύψος, ενώ στο εσωτερικό της μύτης μπαίνουν σπόγγοι για αιμοστατικούς κυρίως λόγους.

Άμεσα μετεγχειρητικά, εμφανίζονται οίδημα και εκχυμώσεις που φτάνουν μέχρι το κάτω βλέφαρο και τα οποία υποχωρούν σταδιακά μέσα σε 7-10 ημέρες. Δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνη διαδικασία και οι όποιες ενοχλήσεις αντιμετωπίζονται με απλά παυσίπονα. Ο γύψος και τα ράμματα αφαιρούνται σε μια εβδομάδα και οι αιμοστατικοί σπόγγοι πριν την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο. Οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους σε μια εβδομάδα και στο γυμναστήριο σε 3 εβδομάδες με την προϋπόθεση ότι θα είναι πολύ προσεκτικοί σε ό,τι αφορά τραυματισμούς στην περιοχή.

Φλεγμονή, αιμορραγία, αλλαγή στο χρώμα και στην αισθητικότητα του δέρματος. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και ελαχιστοποιούνται ακόμα περισσότερο αν ο ιατρός είναι προσεκτικός και ο ασθενής ακολουθήσει πιστά τις μετεγχειρητικές οδηγίες.

Πραγματοποιείται με γενική αναισθησία σε καλά οργανωμένο νοσοκομείο. Μπορεί να υπάρχει υπερτροφία του μαζικού αδένα, περίσσεια λίπους ή και τα δυο μαζί.

Αντιμετωπίζεται με:
1. Χειρουργική αφαίρεση του αδένα,
2. Λιποαναρρόφηση,
3. Συνδυασμό των δυο τεχνικών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί και αφαίρεση της περίσσειας του δέρματος. Η χειρουργική αφαίρεση του αδένα γίνεται μέσω ημικυκλικής τομής γύρω από τη θηλή και συνήθως δεν αφήνει σημάδι. Σε κάποιες περιπτώσεις τοποθετούνται παροχετεύσεις (σωληνάκια) για την συλλογή της περίσσειας αίματος ή υγρών και τα οποία αφαιρούνται την επόμενη ημέρα.

Οίδημα και εκχυμώσεις στην περιοχή του μαστού, πόνος και ευαισθησία που αντιμετωπίζονται με παυσίπονα. Ο ασθενής πρέπει να φορά ειδική επίδεση για 4 εβδομάδες. Μπορεί να επιστρέψει σε λίγες ημέρες στις εργασιακές του υποχρεώσεις και στο γυμναστήριο μετά από ένα μήνα.

Αιμάτωμα, σέρομα (συλλογή υγρού), φλεγμονή, προσωρινή διαταραχή της αισθητικότητας της θηλής.

Κατά την διάρκεια της κοιλιοπλαστικής και έπειτα από προσεκτικό σχεδιασμό, γίνεται μια τομή που συνήθως κρύβεται μέσα στο εσώρουχο του ασθενούς. Η έκταση της τομής εξαρτάται από το κάθε περιστατικό. Ανασηκώνεται το χαλαρό δέρμα, αποκαλύπτονται οι χαλαρωμένοι κοιλιακοί μύες οι οποίοι συσφίγγονται με την τοποθέτηση ραμμάτων.Στη συνέχεια τεντώνεται και αφαιρείται η περίσσεια του δέρματος. Τοποθετούνται 2 παροχετεύσεις για την συλλογή περίσσειας των υγρών. Το δέρμα που απομένει επανατοποθετείται και συρράπτεται. Ο ομφαλός έχει ήδη απελευθερωθεί από το κοιλιακό τοίχωμα και τοποθετείται στη νέα του θέση.

Απαραίτητη είναι η χρήση ειδικού κορσέ ο οποίος τοποθετείται μετά το χειρουργείο. Οι παροχετεύσεις αφαιρούνται στις επόμενες ημέρες. Επάνοδος σε φυσιολογικές δραστηριότητες σε 2 εβδομάδες. Οι ασθενείς οφείλουν να ακολουθήσουν τις οδηγίες για την περιποίηση της περιοχής, για τις ασκήσεις που πρέπει να κάνουν και να λάβουν αντιβιοτική αγωγή για την πρόληψη μόλυνσης για μια εβδομάδα.